به گزارش آهام ایران؛ تولیدکننده لوازم خانگی با اشاره به اینکه صرافیها تا روزهای پایانی مهلت تخصیص ارز، به تولید کنند ارزی را پیشنهاد نمیدهند تا ارز را گرانتر به ما بفروشند، پیشنهاد داد: بانک مرکزی باید ارز را از صادرکننده با قیمت توافقی بخرد و بر اساس میانگین، آن را در بانک عاملی که تولید کننده ثبت سفارش انجام داده، عرضه کند تاخرید انجام شود. با اعمال این شیوه، ارز شناور مدیریت شده است. هم ارز تکنرخی میشود، هم دیگر نیاز نیست، تولیدکننده برای خرید ارز سراغ کوچه بازار برود و به روش های مختلف و با ریسک بالا ارز مورد نیازش را تامین کند.
حسین تهرانچی، تولیدکننده لوازم خانگی و رئیس هیئت مدیره کارخانه نانیوا درباره شیوه تامین ارز لوازم خانگی خانگی، گفت: ارز مورد نیاز برای واردات مواد اولیه لوازم خانگی عمدتا از تالار دوم مرکز مبادله ارز و طلا تامین میشود، اما برای تامین آن با مشکلات عدیده مواجه هستیم.
او افزود: بعد از اینکه یکی دو ماه در نوبت تخصیص ارز می مانیم، در تالار دوم هم عموما تا آخرین روزهایی که برای خرید ارز مجوز داریم، امکان خرید برایمان فراهم نمیشود. معمولا یکی دو روز مانده به روزهای آخر مهلتی که به ما داده می شود، بعضی صرافیها برای فروش ارز با ما تماس میگیرند و ما مجبوریم در هر قیمتی ارز را خریداری کنیم، زیرا مهلت تخصیص ارزمان در حال اتمام است.
ارز تالار دوم را گرانتر می خریم
تهرانچی با بیان اینکه مهلت تخصیص ارز برای خرید یکماه است، گفت: صرافیها تا روزهای پایانی مهلت در نظر گرفته شده، به ما ارزی را پیشنهاد نمیدهند و برای ما قدرت انتخاب نمیگذارند؛ این در حالی است که درخواستهای ما را در سامانه میبینند؛ اما روزهای آخر با ما تماس میگیرند. حال اگر قیمت تالار دوم بعنوان مثال۴۰ هزار تومان است، بعضا ۶ تا ۸ درصد یا حتی ۱۰درصد بالاتر هزینه از ما میگیرند. در چنین شرایطی ما قدرت انتخاب نداریم و ناچار به خرید هستیم.
رئیس هیئت مدیره کارخانه نانیوا عنوان کرد: در این شرایط ما فاکتور رسمی هم نداریم؛ مثلا ممکن است ۱۰ درصد ارز را کمتر ارسال کنند؛ اگر ما سفارش ۱۰۰ هزار دلار داشتیم، ممکن است ۹۰ هزار دلار برایمان ارسال کنند و ما باید ۱۰ هزار دلار باقیمانده را از بازار آزاد با قیمت بالاتر ۵۰ هزار تومان خریداری کنیم. وقتی این هزینه سرشکن میشود، نرخ ارز برایمان ۴۵ هزار تومان میشود.
صرافی ها قانون را دور می زنند؟
این تولیدکننده در ادامه تصریح کرد: حال چون نمیتوانیم به سازمان حمایت با مدرک رسمی و مستندات اعلام کنیم که نرخ ارز برایمان ۴۵ هزار تومان تمام شده؛ در آن صورت اسمش را میگذارند، گرانفروشی. نه دارایی این را بهعنوان هزینه قبول میکند، نه سازمان حمایت این عدد را بهعنوان هزینه تمامشده از ما میپذیرد.
تهرانچی همچنین افزود: بنابراین نه تنها در خرید ارز مشکل داریم و مجبوریم بلکه با هر شرایطی ارز بخریم، بلکه در تعیین قیمت هم دچار مشکل هستیم؛ چون مستندات ما نشان میدهد، ۱۰۰ هزار دلار را ۴۰ هزار تومان خریدیم اما در واقع برای ما ۴۵ هزار تومان تمام شده است؛ وقتی از صرافیها علت را جویا میشویم، میگویند فروشنده ارز حاضر نیست کمتر از ۴۵ هزار تومان ارز بفروشد و برای دور زدن قانون این کار را انجام میدهند. صرافی هم میگوید از ۱۰ درصد اضافهای که گرفته، ۹ درصد را به صادرکننده میدهد و فقط یک درصد را برای خودش برمیدارد.
دولت تولیدکننده را به صرافی ها پاس ندهد
این تولید کننده در پاسخ به اینکه آیا بانک مرکزی یا وزارت صمت نمیتوانند برای رفع این مشکل اقدام کنند، گفت: بانک مرکزی بهتر از ما این مشکل را میداند؛ بنابراین پیشنهاد ما این است که وقتی دولت تخصیص ارز میدهد، منابعش را هم پیشبینی کرده باشد تا ما برای خریدن ارز مورد نیازمان مجبور نباشیم به صرافیها مراجعه کنیم که معلوم نیست به چه قیمت به ما ارز میدهند.
رئیس هیئت مدیره کارخانه نانیوا افزود: دولت اگر میگوید ارز ۴۵ هزار تومان است، با همین قیمت به ما ارز بفروشد که مستندات قانونی داشته باشیم و پولی که پرداخت میکنیم امنیت داشته باشید. بسیاری از اوقات دوستان ما ارزی از صرافی خریدهاند اما ارزی برایشان حواله نشده است.
یک پیشنهاد ارزی به بانک مرکزی
تهرانچی در پایان پیشنهاد داد: بانک مرکزی باید ارز را از صادرکننده با قیمت توافقی بخرد و بر اساس میانگین، آن را در بانک عاملی که ما ثبت سفارش انجام دادیم، عرضه کند تا اقدام به خرید ارز کنیم. با اعمال این شیوه، ارز شناور مدیریت شده است. هم ارز تکنرخی میشود، هم دیگر نیاز نیست، تولید کننده برای خرید ارز سراغ کوچه بازار برود و به روش های مختلف و با ریسک بالا ارز مورد نیازش را تامین کند.