رئیس کمیسیون صنعت اتاق ایران معتقد است: راهکار اصلی توسعه صنایع دانش‌محور، بهبود امنیت سرمایه‌گذاری و کاهش دخالت‌های مخرب دولت در اقتصاد و پرهیز از تصمیمات خلق‌الساعه و محترم شمردن مالکیت است.
به گزارش اتاق ایران، رئیس کمیسیون صنعت اتاق ایران گفت: راهکار توسعه صنایع دانش‌بنیان بهبود امنیت سرمایه و کاهش دخالت‌های مخرب دولت در اقتصاد است. چرا که در شرایط اقتصادی در ایران دخالت دولت در اقتصاد اجتناب‌ناپذیر است اما این دخالت باید هدفمند و مثبت باشد.
علیرضا کلاهی صمدی در گفت‌وگو با اتاق ایران آنلاین افزود: متأسفانه تصمیمات خلق‌الساعه و صدور آیین‌نامه‌های دو هفته‌ای و یا یک ماهه، عدم محترم شمردن مالکیت و تعیین برخی خط قرمزها به صورت غیررسمی، همه ترمز حضور جدی بخش خصوصی و مولد کشور هستند.
او با اشاره به وجود یک بخش خصوصی سوداگر و غیرمولد که تنها به دنبال جذب منابع است تأکید کرد: متأسفانه با ساختاری که ایجاد کرده‌ایم در عمل بخش خصوصی سوداگر را تقویت می‌کنیم و نه بخش مولد و نه بخشی که به دنبال کارهای اصولی است. یکی از مصادیق این رویه مانع‌تراشی در مسیر توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان و استارتاپی است.
کلاهی صمدی افزود: شرکت‌هایی مانند اسنپ، دیجی‌کالا و کافه بازار و دیوار و.. چندین سال است که منتظر ورود به بورس هستند. تا وقتی این شرکت‌ها با یک ارزش‌گذاری معقول وارد بورس نشوند و سرمایه‌گذاران این حوزه بازده مناسب نداشته باشند چطور انتظار داریم باقی سرمایه‌گذاران تشویق شوند تا سرمایه‌شان را به یک حوزه پرریسک و نسبتاً دیربازده بیاورند.
رئیس کمیسیون صنعت اتاق ایران با بیان اینکه استراتژی توسعه صنعتی ایران از اوایل دهه ۸۰ مسیری بر خلاف شعار امسال و توسعه صنعت دانش‌محور طی کرده است افزود: طی این سال‌ها تولیدات با ارزش افزوده بالا و دانش‌محور، روز به روز تحلیل رفتند و در عوض صنایع منابع‌محور مثل پتروشیمی‌ها و فلزات رشد بالایی تجربه کردند. این صنایع عمدتاً با استفاده از رانت منابع طبیعی کشور از جمله انرژی حاشیه سود خیلی بالایی دارند. نتیجه این حاشیه سود بالا رشد نامتوزان در این حوزه بوده است.
کلاهی صمدی در پاسخ به چرایی رشد پایین صنایع ساخت‌محور و دانش‌بنیان در ایران گفت: یک دلیل آن به شرایط عمومی اقتصاد کشور بازمی‌گردد که در آن هزینه‌های مبادلاتی بسیار بالا و رقابت‌پذیری بسیار پایین است و این امر صنایع ساخت‌محور و دانش‌بنیان را جریمه می‌کند. هرچقدر پیچیدگی یک محصول و سطح فناوری آن بالاتر می‌رود در عمل هزینه‌های ناکارآمدی اقتصاد ایران در هر پله انباشت شده و رقابت‌پذیری آن کالا را کاهش می‌دهد. اوج این موضوع را در صنعت خودرو و یا لوازم خانگی شاهد هستیم که فقط در شرایط انحصار و ممنوعیت واردات می‌توانند رقابت کنند.
او تأکید کرد: برای بهبود این اوضاع طبیعی است که باید هزینه مبادلات را کاهش دهیم و رقابت‌پذیری اقتصاد ایران را بالا ببریم. اما این موضوع پیچیده‌ای است. شاخص رقابت‌پذیری که مجمع جهانی اقتصاد اعلام می‌کند مبتنی بر امتیازات کسب شده در ۳۳۶ آیتم است. ما باید تمرکز کنیم تا بخشی از این شاخص را به دور از شعارزدگی بهبود بدهیم. اما باید بپذیریم که دستاورد و موفقیت ما در این مسیر زمان‌بر خواهد بود.
