گزارش جدید از یک شبکه‌ای بین‌المللی نسبت به تبعات کندی کشورهای جهان در مسیر کاهش دمای جهانی و شدت گرفتن تغییرات اقلیمی برای تولید ناخالص جهانی هشدار داده است.
به گزارش اهام ایران، شبکه سبز سازی سیستم مالی جهانی در گزارش جدید خود اعلام کرد که با در نظر گرفتن آخرین داده‌های آب‌وهوایی موجود، ازجمله افزایش بی‌سابقه دما، تأثیر خطر فیزیکی پیش‌بینی‌شده تغییرات آب‌وهوایی بر تولید ناخالص داخلی در برخی سناریوها تا سال ۲۰۵۰ چهار برابر شده است. شبکه سبز سازی سیستم مالی جهانی (NGFS) شبکه‌ای متشکل از ۱۱۴ بانک مرکزی و ناظر مالی است که هدف آن پشتیبانی و ارائه توصیه‌هایی برای نقش بانک‌های مرکزی در تغییرات آب‌وهوایی است.
این گروه همچنین تصریح کرد که برای تغییر مسیر خیلی دیر نیست. براساس این گزارش، تأثیر منفی قوی بر تولید ناخالص داخلی را می‌توان با تلاش‌های انتقال به‌موقع کاهش داد.
این هشدار به دنبال به‌روزرسانی ناامیدکننده‌ای از سوی برنامه محیط‌زیست سازمان ملل متحد منتشرشده است که ماه گذشته اعلام کرد براساس سیاست‌های کنونی، جهان اکنون در مسیر گرمایش ۳٫۱ درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن است. به گفته NGFS افزایش در حدود ۳ درجه سانتی‌گراد دمای سیاره زمین به معنی زیان ۳۰ درصدی به تولید ناخالص داخلی جهانی خواهد بود.
به گفته برنامه محیط زیست (UNEP)، حتی اگر دولت‌ها به تمام اصلاحاتی که تا به امروز وعده داده‌اند عمل کنند هم دمای متوسط ممکن است ۲٫۶ درجه سانتی‌گراد افزایش یابد که بسیار بالاتر از آستانه بحرانی ۱٫۵ درجه سانتی‌گراد است. براساس گزارش UNEP، سرمایه‌گذاری در سطح جهان باید بین ۹۰۰ میلیارد تا ۲٫۱ هزار میلیارد دلار در سال افزایش یابد، تقریباً ۱ درصد از کل تولید اقتصادی جهان تا بتوان تا سال ۲۰۵۰ به انتشار خالص صفر دست پیدا کرد.
به گفته NGFS اگر قرار است انتشار خالص تا اواسط قرن به صفر برسد، نیاز به دگرگونی اقتصادی قابل‌توجهی است که بر تمام بخش‌های اقتصاد تأثیر بگذارد. این واقعیت که تلاش‌ها برای اجرای سیاست‌های تغییر آب‌وهوا تا به امروز کند بوده است، به آن معنی است که دولت‌ها باید در آینده رویکرد بلندپروازانه‌تری اتخاذ کنند. فقدان اقدام به‌موقع همچنین به این معنی است که اکنون باید در انتظار انتشار بیشتر گازهای گلخانه‌ای در کوتاه‌مدت و انتقال مخرب‌تر از حد انتظار بود.
یک اهرم کلیدی در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای قیمت کربن است که به گفته NGFS بسیار پایین‌تر از سطحی است که برای ایجاد تغییرات واقعی باید باشد. به گفته این سازمان، برای ایجاد انگیزه گذار به سمت صفر خالص تا سال ۲۰۵۰ به قیمت کربن حدود ۳۰۰ دلار در هر تن تا سال ۲۰۳۵ نیاز است. این مبلغ ۵۰ دلار بیشتر از آن چیزی است که این گروه قبلاً اعلام کرده بود. این تفاوت نشان‌دهنده تأخیر در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است که به سیاست‌های سخت‌گیرانه‌تر برای دستیابی به اهداف آب‌وهوایی بدون تغییر نیاز دارد.
براساس داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط بلومبرگ، در اروپا که خانه بزرگترین بازار کربن در جهان است، یک تن کربن در حال حاضر حدود ۶۶ یورو برابر ۷۲ دلار معامله می‌شود. به گفته NGFS محدود کردن افزایش دما به ۱٫۵ درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطوح قبل از صنعتی شدن به شیوه‌ای منظم قابل‌دستیابی است، اگرچه به تلاش‌های اساسی بیشتری نیاز دارد.
منبع؛ اتاق ایران
