[su_image_carousel source=”media: 1906″ crop=”16:9″ spacing=”no” align=”center” arrows=”no” dots=”no” link=”lightbox” autoplay=”15″ outline=”no”]
طبق گزارش مرکز پژوهش های مجلس، طرح توسعه و تولید پایدار زنجیره فولاد دارای نقاط ضعف وقوت است و بر خلاف پیش بینی طرح، عرضه همه محصولات زنجیره فولاد در بورس امکان پذیر نیست.
به گزارش روابط عمومی انجمن صنایع لوازم خانگی ایران، مرکز پژوهشهای مجلس در اظهارنظری کارشناسی، به نقاط ضعف و قوت طرح توسعه و تولید پایدار زنجیره فولاد با رویکرد اصلاح سیاستهای تنظیم بازار پرداخت.
طبق اظهار نظر مرکز پژوهشهای مجلس، زنجیره فولاد ایران با چالشهای متعددی رو به رو است. از جمله چالشهای ساختاری این زنجیره میتوان به عدم توازن زنجیره، ابهام در تحقق برنامههای توسعه صنعت فولاد، عقب ماندگی در زمینه اکتشافات معدنی و چالش تأمین مواد اولیه، فراهم نبودن زیرساختها (تأمین آب، بنادر، راه آهن و…)، ساختار معیوب تعیین قیمت حاملهای انرژی، سیاستهای نادرست تنظیم بازار، بهره وری پایین، عدم توجه به ارتقای فناوری و فقدان سامانههای آماری و اطلاعاتی جامع در زنجیره فولاد اشاره کرد.
طرح توسعه و تولید زنجیره فولاد بر مبنای اصلاح روندهای فعلی تنظیم بازار زنجیره فولاد تدوین شده است. در عین حال در برخی مواد آن ایرادهایی وجود دارد که ممکن است موجب مرتفع شدن چالشها و مشکلات زنجیره فولاد کشور نشود. از جمله نقاط قوت این طرح میتوان به این نکته اشاره کرد که در طرح حاضر به همه حلقههای زنجیره ارزش فولاد توجه شده و برای حمایت و توسعه صادرات محصولات زنجیره فولاد پیشنهادهایی ارائه شده است که اجرای صحیح آنها میتواند علاوه بر تأمین نیاز داخل کشور موجب صادرات پایدار محصولات زنجیره فولاد شود.
از جمله ایرادهای این طرح میتوان به الزام همه تولیدکنندگان زنجیره فولاد به عرضه محصولات خود در بورس کالا اشاره کرد که با توجه به واقعیات موجود، امکان عرضه محصولات زنجیره فولاد توسط همه تولیدکنندگان به ویژه تولیدکنندگان کوچک و متوسط و برخی واحدهایی که دارای قراردادهای بلندمدت تأمین مواد اولیه هستند، امکانپذیر نخواهد بود و بازار زنجیره فولاد کشور با چالش رو به رو خواهد شد.
طرح حاضر با شناسایی برخی از آسیبهای زنجیره فولاد، در صدد حل آنها بوده است و تا حدی در این خصوص موفق بوده است، لذا مرکز پژوهشهای مجلس با کلیات این طرح موافق است ولی برخی رویکردهای این طرح نادرست ارزیابی میشود.
مهمترین این رویکردها عبارت است از: بی توجهی به ضرورت ثبات در صادرات در کنار تأمین پایدار نیاز داخل، الزام به عرضه محصولات همه تولیدکنندگان در بورس کالا و ایجاد کمیته جدید برای سیاست گذاری در صنعت فولاد. اصلاح این رویکردها ضروری است و در صوت عدم اصلاح مستعد ایجاد مشکلات جدید برای زنجیره فولاد کشور خواهد بود که در متن گزارش، به جزئیات پیشنهادهای اصلاحی اشاره شده است.