در شرایطی که فضای کلی بازار همچنان تحت‌‌‌تاثیر اخبار سیاسی و نوسانات ارزی قرار دارد، اما نمادهای بنیادی با عملکرد قابل قبول، راه خود را از بازار جدا کرده‌‌‌اند. گزارش‌های سالانه که اغلب حاوی سودهای فصلی مناسب(به‌‌‌ویژه در زمستان) بودند، سبب شدند تا سهامداران نگاه دقیق‌‌‌تری به ارزش ذاتی شرکت‌ها بیندازند.
به گزارش اهام ایران، در هفته‌‌‌ای که گذشت، بورس تهران بار دیگر شاهد نوسانات چشم‌گیری بود که عمدتا ناشی از حواشی پیرامون مذاکرات هسته‌‌‌ای و تغییرات نرخ ارز بود. در حالی که بازارهای مالی به سبب اخبار متناقض در مورد سرنوشت گفت‌وگوهای دیپلماتیک دچار سردرگمی شده بودند، شاخص هموزن عملکردی فراتر از شاخص کل را به ثبت رساند و با بازدهی ۲.۲۵ درصدی طی هفته، بار دیگر نگاه‌ها را به سمت سهام کوچک‌‌‌تر جلب کرد.
نکته مهم این هفته، رفتار متفاوت بازارها در واکنش به اخبار سیاسی بود. قیمت دلار که ابتدای هفته به مرز ۸۶ هزار تومان نزدیک شده بود، با تعدیل انتظارات و کاهش هیجانات به کانال ۸۱ هزار تومان بازگشت. بازار طلا نیز با روندی مشابه، ابتدا سپس با اصلاحی جزئی مواجه شد. این در حالی است که بازار سهام اگرچه تحت فشار عرضه در روزهای نخست هفته قرار داشت، اما در نیمه دوم هفته توانست بخشی از افت‌‌‌ها را جبران کند. بازگشت نسبی تقاضا در روزهای پایانی، این امید را در دل فعالان بورسی زنده کرد که روند صعودی می‌تواند تداوم یابد، به‌‌‌ویژه اگر فضای مذاکرات بین‌المللی بهبود یابد.
خروج ۲همتی پول
آغاز سال ۱۴۰۴ با امیدواری فعالان بازار به روند صعودی بورس، به‌‌‌ویژه پس از آغاز مذاکرات غیرمستقیم میان ایران و آمریکا همراه شد. ثبات نسبی در بازار ارز باعث شد تا پایان هفته منتهی به ۱۰ اردیبهشت، بیش از ۱۶ همت پول حقیقی وارد معاملات بازار سهام شود. این ورود سرمایه، نشانه‌‌‌ای از اطمینان نسبی سرمایه‌‌‌گذاران به روند آتی بازار بود. اما انتشار شایعاتی مبنی بر تعویق احتمالی مذاکرات و گمانه‌‌‌زنی‌‌‌هایی مبنی بر بن‌‌‌بست در گفت‌وگوها، بورس تهران را با یک شوک جدی مواجه کرد.
در روز شنبه، بازار با خروجی حدود ۴ همت سرمایه حقیقی روبه‌رو شد که بی‌‌‌سابقه‌‌‌ترین میزان خروج روزانه سرمایه در دو سال اخیر محسوب می‌شد. این اتفاق منجر به خروج تقریبا یک‌‌‌چهارم سرمایه‌‌‌ای شد که از ابتدای سال وارد بازار شده بود. اگرچه این شوک کوتاه‌‌‌مدت بود و فعال‌‌‌بودن دیپلماسی اجازه نداد شاخص کل بیش از این مقدار دچار ریزش شود، اما اهمیت سطوح حمایتی مانند مرز ۳ میلیون واحد برای شاخص کل، بار دیگر مورد بررسی قرار گرفت.
در ادامه هفته، با بازگشت نسبی آرامش به فضای مذاکرات و بازگشایی نماد خساپا، شاهد موجی از تقاضا بودیم که به تقویت نسبی بازار انجامید. نهایتا، میزان خالص خروج سرمایه حقیقی به حدود ۲ همت در کل هفته رسید که نسبت به شوک نخستین روز هفته، تعدیل شده بود.
قدرت بنیاد بازار
در شرایطی که فضای کلی بازار همچنان تحت‌‌‌تاثیر اخبار سیاسی و نوسانات ارزی قرار دارد، اما نمادهای بنیادی با عملکرد قابل قبول، راه خود را از بازار جدا کرده‌‌‌اند. گزارش‌های سالانه که اغلب حاوی سودهای فصلی مناسب(به‌‌‌ویژه در زمستان) بودند، سبب شدند تا سهامداران نگاه دقیق‌‌‌تری به ارزش ذاتی شرکت‌ها بیندازند. نسبت قیمت به سود (P/E) بازار که در آستانه نزول به زیر ۸ بود، در برابر فشار عرضه مقاومت کرد و با افزایش تقاضا در نمادهای با پشتوانه، حفظ شد.
در این میان، نمادهای کوچک‌‌‌تر و بنیادی که اغلب از حواشی سیاسی دورتر هستند، توانستند بازدهی بالاتری نسبت به شاخص کل ارائه دهند. این موضوع نشان‌دهنده تغییر نگاه سرمایه‌‌‌گذاران از سهم‌‌‌های هیجانی مانند خودرویی‌‌‌ها و بانکی‌‌‌ها، به سمت سهم‌‌‌های با بنیاد قوی و گزارش‌های شفاف است.
چشم‌‌‌انداز بازار سهام در هفته آینده نیز به‌‌‌شدت وابسته به نتیجه دور چهارم مذاکرات است که قرار است به زودی برگزار شود. اگر فضای خوش‌‌‌بینی ادامه یابد، این احتمال وجود دارد که شاخص کل بتواند به مقاومت ۳ میلیون و ۴۰۰ هزار واحدی برسد. نکته مثبت آنکه ارزش معاملات در هفته اخیر با وجود نوسانات، به مرز ۱۶ همت بازگشت، با این حال، اگر مذاکرات نتیجه‌‌‌ای برخلاف انتظارات داشته باشد، واکنش بازار می‌تواند هیجانی و منفی باشد، هرچند به‌‌‌صورت موقتی، اما رکودی نسبی بر بازار حاکم خواهد شد. تجربه نشان داده که اصلاح‌‌‌های ناشی از این نوع ریسک‌‌‌های کوتاه‌‌‌مدت، می‌تواند فرصت‌‌‌های مناسبی برای ورود مجدد سرمایه‌‌‌گذاران بلندمدت فراهم کند. به‌‌‌ویژه در شرایطی که اختلاف نرخ دلار توافقی و آزاد کاهش یافته و به حدود ۱۸درصد رسیده، که نشانه‌‌‌ای از بهبود در بازارهای ارزی و کنترل نوسانات است.
منبع؛ دنیای اقتصاد
