به گزارش آهام ایران، رئیس اتاق بازرگانی تهران در ادامه بازدیدهای خود از واحدهای تولیدی و صنعتی استان تهران و گفتوگوی مستقیم با صاحبان صنایع در بخشخصوصی، به کارخانه جهان کریستال واقع در شهرک صنعتی شمسآباد رفت.
محمود نجفیعرب ضمن بازدید از فرآیند تولید محصولات ساخت داخل، با مدیرعامل و دستاندرکاران و کارگران این واحد صنعتی پیرامون وضعیت تولید و مشکلات و موانع پیشروی این صنعت گفتوگو کرد.
در این تور بازدید، مدیرعامل شرکت جهان کریستال که از بزرگترین کارخانههای تولید ظروف کریستال در کشور است، به این مساله اشاره کرد که این واحد صنعتی از حیث تنوع و نوآوری در تولید ظروف کریستال جزو سه تولیدکننده برتر جهان است. داود نوده فراهانی با ارائه توضیحاتی به اهمیت و نقش صنعت کریستال در اشتغالزایی کشور و توان صادرات غیرنفتی ایران اشاره کرد و گفت: این واحد تولیدی پس از گذشت ۱۷ سال از شروع به تولید در این بخش از اقتصاد کشور، طی سالهای اخیر با انتقال دانش فنی صنعت کریستال به داخل کشور و تولید محصولات متنوع، به بازارهای صادراتی جدید نیز ورود کرده و هنر و صنعت ایران را به سایر کشورها شناسانده است. وی همچنین به برخی تولیدات خاص این واحد صنعتی نیز اشاره کرد و در این رابطه، تولید تندیس جشنواره فیلم فجر را از جمله تولیدات جهان کریستال برشمرد.
پس از ملاقات و گفتوگوی رئیس اتاق تهران با مدیرعامل شرکت جهان کریستال، محمود نجفیعرب با همراهی علیرضا محمدی دانیالی، رئیس انجمن صنایع لوازم خانگی ایران، از بخشهای مختلف این واحد تولیدی بازدید کرد.
حســرت توسعه و صـادرات
محمود نجفیعرب -رئیس اتاق بازرگانی تهران، این روزها هرگونه فعالیت تولیدی و صنعتی در کشور به فرآیندی بسیار پیچیده و پر از دستانداز بدل شده و مدیران صنایع به جای اینکه تمرکز اصلی خود را بر افزایش تولید و بالابردن بازده کارها بگذارند باید هر روز کفش آهنی به پاکنند تا موانع کار را از پیش روی خود بردارند. به قول معروف، سنگر به سنگر باید برای حلوفصل هر کاری جنگید. در ادامه جلسات با فعالان اقتصادی و تشکلها و بررسی چالش های صنایع، بازدیدی از کارخانه جهان کریستال داشتم و با مدیران مجموعه گفتوگو کردم.
در همین وانفسای تحریمها نیز صنعت شیشه و کریستال که ترکیبی از ذوق و هنر ایرانی و صنعت پیشرفته است، میتواند به کمک ارزی آوری برای کشور آید. اما صد حیف که این توانمندی بزرگ کماستفاده مانده است. نکته مهمی که در بازدید از این کارخانه توجه را جلب میکرد؛ مشکلات پیش روی تولید و بخصوص این بخش از صنعت است؛ از قطع برق کارخانه گرفته تا نگرانی نسبت به قطع گاز در فصل سرد سال (همچون سنوات گذشته). در کنار این دو معضل بزرگ فشار ناشی از تحریمها و بحران تامین مواد اولیه و تکنولوژی هم وجود دارد. البته که اینها همه ماجرا نیست؛ در نهایت غصه عالمگیر مواجه کارآفرینان با ادارات دولتی مانند بیمه، مالیات و… در این بخش هم خونمایی میکند و مانند کابوسی ذهن کارآفرینان را شبانهروز درگیر ساختهاست.
در مجموعه صنعتی جهان کریستال شاهد بودم که تکنسینهای ایرانی کوره خارجی این کارخانه را با وجود تحریمها و مشکلات تامین تجهیزات به بهترین شکل اورهال میکردند و این یعنی توانمندی کارگر و متخصص ایرانی. اما چه حیف که در همین مجموعه به دفعات تجربه قطع گاز و برق و بعد تعطیلی موقت کار رخ دادهاست.
قطع برق و گاز در این صنایع یعنی بحران بزرگ گرم کردن دوباره کورههای که تا ۱۵۰۰ درجه حرارت دارند. به طور حتم کسانی که تصمیم به قطع ناگهانی برق میگیرند، اطلاعی از اثرات تصمیمشان بر سرنوشت یک صنعت زندگی کارگران آن ندارند. این یک واقعیت دردناک است که توسعه صنعتی در اولویت اصلی کشور قرار ندارد و اقتصاد نفتی و مبتنی بر فروش ذخایر معدنی و … قالب اصلی ذهن مدیران را شکل میدهد.
در مجموعههای داخلی طراحان جوانی به کار سرگرم شدهاند که نمونههای کارشان با تولیدات کشورهای سرآمد این حوزه مانند جمهوری چک قابلقیاس است. بالندگی صنعتی زمانی رخ میدهد که هر حرف و قدمی در کشور با نیت توسعه باشد. در حال حاضر اما فاصله تا آن نقطه زیاد است.