عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران معتقد است، فعالان اقتصادی برای ورود به عرصه‌های مختلف نیاز به سنجش شرایط آینده دارند که این موضوع در اقتصاد ایران ممکن نیست.
به گزارش ایسنا، حسن فروزان‌فرد اظهار کرد: در فضای اقتصاد کوتاه‌مدت نمی‌توان امیدوار بود که فعالان اقتصادی نگاه توسعه‌ای و آینده‌نگرانه داشته باشند و به فکر منابع جدید و گسترش و توسعه فعالیت موجود باشند. آنها تنها برای حفظ وضعیت موجود می‌اندیشند نه نوآوری.
به‌گفته وی در فضای اقتصاد کوتاه‌مدت فعالان اقتصادی فعالیت خود را به‌گونه‌ای تنظیم می‌کنند که احتمالاً خطر و ریسک کمتر باشد؛ در فضایی که ریسک قابل اندازه‌گیری نیست، آنها از سرمایه‌گذاری دوری می‌کنند و تنها شرایط را تحت کنترل قرار می‌دهند. برای همین پیش‌بینی ناپذیری مهم‌ترین عامل توقف اقتصاد ایران است و زمینه نامناسب بودن فضای کسب‌وکار را دامن می‌زند.
فروزان‌فرد ادامه داد: ما عوامل متعددی را در فضای کسب‌وکار می‌شناسیم که مخل بهبود وضعیت هستند؛ عواملی چون مجوزها، قوانین، مکانیزم انحلال شرکت‌ها، ورشکستگی و غیره که در کنار هم می‌توانند مسیر را بهبود یا تخریب کنند ولی غیرقابل‌پیش‌بینی بودن شرایط اقتصاد از همه این عوامل مهم‌تر است.
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران معتقد است: در اقتصادی با تورم عنان‌گسیخته، هیچ چشم‌انداز روشنی برای کنترل تورم نیست. در این شرایط گفتن از سایر عوامل اثرگذار بر محیط کسب‌وکار، قبل از اینکه این آسیب کنترل شود، بی‌فایده است. مهم‌ترین مسئله اقتصاد ایران بیماری وحشتناک تورم است. با وجود تورم در کنار بقیه عوامل هیچ تصویری از آینده اقتصاد ایران نمی‌شود ارائه کرد.
فروزان‌فرد با بیان اینکه با ریسک‌گریزی، توقف و کنترل فعالیت اقتصادی، اندیشه توسعه‌ای به محاق می‌رود به پایگاه اتاق ایران گفت: تعدادی از بهترین‌ها و صاحب نام‌ها که باید اندیشه توسعه داشته باشند و بقیه را به تحرک وادارند، در سکوت کار می‌کنند و وقتی اقتصادی پیشران نداشته باشد اقتصاد هر روزه تضعیف می‌شود. از طرفی وقتی بررسی می‌کنیم، می‌بینیم خیلی از فعالان اقتصادی از رانت استفاده می‌کنند یا به منابع رانت دست‌یافته‌اند. کسب‌وکار معمولا ژست توسعه‌ای و ریسک‌پذیری بیشتر را ندارند. این همان چیزی است که زمینه را برای اقتصاد روبه ضعف فراهم می‌کند. البته در ساختارهای قانونی و بودجه‌ای کشور هم شرایط بهبود را نمی‌بینیم که جذابیت را برای تکاپوی بیشتر از فعالان اقتصادی می‌گیرد. در حالی که باید محیط و چشم‌انداز اقتصادی پیش‌بینی‌پذیر باشد.
