در یک دهه اخیر در حوزه صنایع لوازم خانگی به عنوان دومین صنعت پیشران کشور به لحاظ کمی و کیفی پیشرفت‌های بسیار قابل‌توجهی صورت گرفته است و این صنعت توانسته در زمینه توانمندسازی اقتصاد غیرنفتی و توسعه اشتغال‌زایی کشور سهم بالایی به خود اختصاص دهد؛ به‌طوری‌که از سال ۹۶، از تولید ۸ میلیون دستگاه در گروه‌های کالایی مختلف لوازم خانگی به تولید حدود ۱۸ میلیون تولید انواع لوازم خانگی دست یافته‌ایم. همچنین به‌طور میانگین در سال ۱۴۰۲ افزایش ۸ درصدی در رشد تولید لوازم خانگی را شاهد بوده‌ایم.
به گزارش اهام ایران، عیباس هاشمی دبیر انجمن ملی صنایع لوازم خانگی اما دراینباره نوشت؛ میانگین عمق ساخت داخل در صنعت لوازم خانگی ۶۵ درصد است. در سال جاری برای رسیدن به تولید ۲۰ میلیون دستگاه لوازم خانگی بزرگ و کوچک هدف‌گذاری شده است، اما رسیدن به این هدف نیازمند الزاماتی است.
در حال حاضر حدود ۱۳۵۰ تولیدکننده بزرگ و کوچک لوازم خانگی در سامانه آماری وزارت صمت ثبت گردیده است که با وجود رشد و توسعه صنعت لوازم خانگی در کشور، تولیدکنندگان این صنعت با مشکلات زیادی دست‌به‌گریبان هستند، از همین رو معتقدم دولت با بسته‌های حمایتی در تولید و صادرات می‌تواند به بخش خصوصی و تولیدکنندگان در جهش تولید، رفع موانع تولید و گسترش صادرات کمک کند.
عدم اطمینان تولیدکنندگان از استمرار تامین مواداولیه مانند مس، فولاد، مواد پتروشیمی و آلومینیوم، تغییرات نرخ ارز، مسائل مالیاتی، تورم سالیانه، افزایش هزینه خدمات پیمانکاران موجب افزایش هزینه‌های تولید شده و از سوی دیگر قیمت‌های دستوری، تامین مالی بنگاه‌ها و حضور ۳۵ درصدی ورود کالای قاچاق به بازار لوازم خانگی کشور، از مشکلات عمده صنعت لوازم خانگی کشور است.
یکی از موانعی که تولید داخل را با چالش و تنگنا مواجه کرده، قاچاق گسترده کالا به کشور است که در طول سال‌های اخیر تولید ملی را هدف قرار داده است. در این بین پیکره صنعت لوازم خانگی نیز بیشترین ضربه را از این موضوع به خود دید؛ در واقع جولان انواع کالاها و محصولات فاقد اصالت و افزایش قاچاق چه از منظر محصولات نهایی و چه اجزاء و قطعات از جمله موانع جدی در بازار داخلی هستند که به رکود تولید داخلی دامن‌زده است.
آمارهای گمرک از صادرات لوازم خانگی در شش‌‌‌ماه نخست سال ۱۴۰۲ نشان می‌‌‌دهد از رقم ۲۰۵ میلیون دلار صادرات لوازم خانگی حدود ۸.۶ میلیون دلار از این میزان مربوط به اجزا و قطعات لوازم خانگی، ۶۷ میلیون دلار ظروف و لوازم آشپزخانه، ۹۸ میلیون دلار لوازم خانگی انرژی‌‌‌بر بزرگ، دو میلیون دلار لوازم خانگی انرژی‌‌‌بر کوچک، ۲۷ میلیون دلار مبلمان اداری و خانگی و ۱.۵ میلیون دلار نیز مربوط به سایر لوازم خانگی بوده است. صادرات پایدار لوازم خانگی الزاماتی دارد که از آن جمله حمایت دستگاه‌های ذی‌ربط و پرهیز از عملکرد جزیره‌ای و به‌تبع آن اقدامات هماهنگ ملی، تقویت برندها، تعمیق ساخت داخل محصولات و مهم‌تر از همه اینها رفع مشکل تعهد ارزی می‌باشد.
