[su_note note_color=”#cbcbcb” radius=”2″]دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل با بیان اینکه اصلی ترین مشکل ما مربوط به تامین مواد اولیه می شود، گفت: سهمیهای که واحدهای ما میگیرند تنها ۲۰ تا ۳۰ درصد ظرفیتشان را پاسخگوست.[/su_note]
به گزارش روابط عمومی انجمن صنایع لوازم خانگی ایران به نقل از مهر، کیومرث فتح اله کرمانشاهی امروز در یک نشست خبری با بیان اینکه در حوزه لوله و پروفیل ۳ مشکل عمده داریم، اظهار داشت: اصلی ترین مشکل مربوط به تأمین مواد اولیه میشود، در ادامه نیز با مساله ظرفیت سنجی و قیمت گذاری مواجه هستیم.
دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران افزود: ۱۶۰ کارخانه در صنعت ما فعال هستند که بین ۵۰ تا ۶۰ هزار شغل مستقیم دارند. مواد اولیه مورد نیاز ما عموماً ورق گرم است که ۷۰ تا ۸۰ درصد را فولاد مبارکه تأمین میکند و مابقی را از واحدهای فولادی دیگر همچون گیلان و … تأمین میکنیم.
وی با بیان اینکه واحدهای فعال در بورس باید شفاف باشند، ادامه داد: در صورتی که اطلاعات تجاری به صورت عادلانه بین همه اصحاب تجارت و اقتصاد توزیع شود، رانت ایجاد نخواهد شد اما هرچه دسترسی به اطلاعات بین برخی بیشتر باشد، زمینه برای ایجاد رانت فراهم میشود.
باید مواد اولیه به کارخانجات تزریق شود
کرمانشاهی با اشاره به اینکه ۱۳۰ تا ۱۴۰ نوع لوله و پروفیل تولید میشود، تصریح کرد: مواد اولیه مورد نیاز ما یعنی ورق گرم هر هفته در بورس عرضه میشود اما ما همواره با کمبود و ترمیم سهمیه مورد نیاز واحدها مواجه بودیم. در واقع سهمیه ای که این ۱۶۰ واحد میگیرند، تنها ۲۰ تا ۳۰ درصد ظرفیتشان را پاسخگوست. در همین راستا هفته پیش تفاهم نامهای ۷ بندی با فولاد مبارکه امضا کردیم و مقرر شد مشکلات مربوط به تأمین مواد اولیه حل شود.
وی با اشاره به بحث صادرات، اظهار داشت: باید مواد اولیه به کارخانجات تزریق شود تا مشکل پیدا نکنند و پس از رفع نیاز داخل، اقدام به صادرات کنند. اگر مواد اولیه تأمین شود، توان واحدها برای صادراتی شدن، افزایش مییابد.
کرمانشاهی ادامه داد: در حال حاضر شاهد اختلاف قیمت در بازار فولاد هستیم؛ این مساله هم به رقابت مربوط میشود. اگر انحصار از بازار برداشته شود و رقابت جایگزین شود، مشکلات مربوط به قیمت و گرانی هم حل میشود.
وی با اشاره به مساله ظرفیت سنجی، گفت: سیستم بهین یاب بر اساس ظرفیت اسمی، ظرفیتهایی را برای واحدها تعریف کرده است که دقیق نیست و همین موضوع یعنی عدم تعیین دقیق و بالقوه واحدهای صنعتی، موجب سوءبرداشت های بسیاری شده است. در واقع هر کدام از واحدها که دسترسی بیشتری به اطلاعات داشتند از این موقعیت برای نفع خود سود برده اند و آنها که دسترسی ندارند، متضرر شده اند.
کرمانشاهی افزود: چندی پیش کمیتهای تحت عنوان ظرفیت سنجی با مشارکت نمایندگان فولاد مبارکه، سازمان حمایت و سندیکا در سندیکا تشکیل شد تا وضعیت ظرفیت واحدها به صورت دقیق مشخص شود. از ۱۶۰ واحد، وضعیت ۷۴ واحد ظرفیت سنجی شده که ظرفیت نیمی از این واحدها به صورت دقیق تعیین شدند و نیمی دیگر نیز در حال تکمیل است. این پروسه یک و نیم سال طول کشید و ۱۰۰ میلیون تومان هزینه برد.
وی ادامه داد: اخیراً با خبر شدیم که وزارت صمت دستورالعمل جدیدی مبنی بر ظرفیت سنجی در درون استانها تهیه کرده است. دیروز در وزارت صمت به این موضوع اعتراض کردیم و پیشنهاد دادیم که حداقل یک بار این کمیته ظرفیت سنجی را به وزارتخانه دعوت کنند تا نتیجه اقدامات را ببینند. سرقینی سرپرست وزارتخانه در جریان این کمیته است و میداند ظرفیت سنجی زمان بر، هزینه بر و تخصصی است.
دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران به موضوع قیمت گذاری نیز اشاره کرد و گفت: از ۱۰ سال ۳ دستورالعمل قیمتی برای لوله و پروفیل آمده است که هر سه مورد اعتراض واحدهاست. در ابتدا قیمت گذاری به صورت قیمت تمام شده+ ۱۷ درصد به همراه پلاسمای ۴ درصدی بود و سپس ستاد تنظیم بازار شب عید اعلام کرد نحوه قیمت گذاری به صورت قیمت تمام شده+ تا ۳۵ درصد است. اخیراً هم ستاد دستورالعملی داده است که قیمت گذاری به صورت قیمت تمام شده+ ۱۲ درصد باشد. تعزیرات هم در پی این دستورالعمل در حال برخورد با واحدهاست.
کرمانشاهی گفت: واحدهای تولیدکننده لوله و پروفیل فولادی کشور اکنون حداقل سالیانه پنج میلیون تن ورق نیاز دارند.
وی افزود: امروز حدود یک میلیارد دلار ظرفیت صادراتی این بخش است که به دلیل تأمین نشدن مواد اولیه تاکنون از این ظرفیت بهرهبرداری نشده است.