رئیس اتاق بازرگانی تهران، در نشست اخیر خود هشدار داد: بسیاری از صنایع ایران با بحران کاهش تقاضا روبه‌رو هستند و ادامه این روند می‌تواند رکود گسترده‌تری را رقم بزند.
محمود نجفی‌عرب، رئیس اتاق بازرگانی تهران، در نشست اخیر خود با اشاره به شرایط کلان اقتصادی کشور هشدار داد: بسیاری از صنایع ایران با بحران کاهش تقاضا روبه‌رو هستند و ادامه این روند می‌تواند رکود گسترده‌تری را رقم بزند.
او با بیان اینکه رشد واقعی هزینه‌های خانوار شهری منفی و در روستاها نزدیک به صفر است، گفت: قدرت خرید مردم یا کاهش یافته یا در همان سطح باقی مانده و این مسأله بازار مصرف را به شدت تحت فشار قرار داده است. به گفته وی، تنها در صنعت لوازم خانگی تقاضا بیش از ۵۰ درصد کاهش یافته و در حوزه ساختمان نیز با افتی بیش از ۴۰ درصد مواجه هستیم. حتی در بخش سلامت که از اهمیت بالایی برخوردار است، رکود محسوس دیده می‌شود.
نجفی‌عرب سیاست‌های کنترل قیمتی دولت را یکی از دلایل اصلی مشکلات صنایع دانست و تأکید کرد: «قیمت‌گذاری دستوری» باعث شده واحدهای تولیدی در شرایط بسیار سختی فعالیت کنند و این رویکرد نه‌تنها به نفع مصرف‌کننده نیست، بلکه تولید را نیز فلج کرده است.
او در ادامه به آمار تجارت خارجی اشاره کرد و گفت: طی پنج سال گذشته سهم کشورهای همسایه از تجارت ایران به بیش از ۵۶ درصد رسیده است؛ موضوعی که نشان می‌دهد بازارهای صادراتی ایران به شدت محدود شده و وابستگی به چند کشور خاص افزایش یافته است.
رئیس اتاق تهران همچنین درباره وضعیت انرژی کشور هشدار داد. طبق برنامه هفتم توسعه قرار بود ظرفیت تولید برق به‌طور متوسط سالانه ۷.۴ درصد رشد کند، اما در سال ۱۴۰۳ تنها ۲.۱ درصد افزایش یافته که کمتر از پیش‌بینی‌هاست. در مقابل، مصرف برق رشد ۹ درصدی داشته و عمدتاً ناشی از افزایش مصرف خانگی بوده است؛ وضعیتی که ناترازی برق را تشدید می‌کند.
نجفی‌عرب با اشاره به شاخص مدیران خرید (شامخ) گفت: این شاخص برای هفدهمین ماه متوالی زیر سطح ۵۰ باقی مانده که نشان‌دهنده استمرار رکود در اقتصاد است. کاهش تولید، افت موجودی مواد اولیه و مشکلات تأمین مالی از شبکه بانکی، به گفته او، زنجیره‌ای از چالش‌ها را برای صنایع ایجاد کرده است.
او در پایان تأکید کرد: اگر سیاست‌های اقتصادی اصلاح نشود و راهکاری برای تحریک تقاضا، اصلاح نظام قیمت‌گذاری و گسترش بازارهای صادراتی اندیشیده نشود، صنایع کشور با بحران‌های بزرگ‌تری مواجه خواهند شد و تبعات اجتماعی و اقتصادی سنگینی به همراه خواهد داشت.
